Weinig uitjes zijn aantrekkelijker dan die naar verlaten plekken, vanwege hun mysterie, en toch zijn we ons zelden bewust van alle mysterieuze plekken die verborgen liggen in de buurt van de stad, zoals het verlaten modernistische kuuroord waar we je vandaag over gaan vertellen.
We hebben het over de Puda de Montserrat, een van de meest mysterieuze en fascinerende verlaten plekken in Catalonië. Dit oude kuuroord, op een paar meter van de rivier de Llobregat, is sinds 1958 gesloten en werd ooit bezocht door koningin Isabella II.
Het verlaten modernistische kuuroord op een half uur van Barcelona
Het lijkt misschien verrassend, maar aan de voet van de Montserat ligt zwavelhoudend water dat van oudsher een plek is om genezing te zoeken voor allerlei ziekten. La Puda werd er in 1870 op gebouwd en was een van de meest exclusieve kuuroorden van die tijd.
Het had zelfs een eigen treinstation en verwelkomde de bourgeoisie van Barcelona die op zoek ging naar wonderbaarlijk water om ademhalingsproblemen, reuma en huidziekten te genezen. De sterke, onmiskenbare geur van zwavel maakte deel uit van de behandeling… en nog steeds, als je erheen gaat.
Het gebouw stamt uit de gouden eeuw van de Catalaanse bourgeoisie, toen textielondernemers (velen in Manresa of in de verschillende productiekolonies aan de oevers van de rivier de Llobregat) rijkdom vergaarden en dit soort luxe uit Europa importeerden.
Tijdens de Belle Époque was La Puda synoniem voor luxe: galadiners, literaire bijeenkomsten, marmeren baden en een adembenemend uitzicht op Montserrat. Zelfs edelen en Catalaanse culturele figuren, zoals koningin Isabella II, verbleven er. Maar de komst van de 20e eeuw en de opeenvolgende overstromingen van de rivier Llobregat, die het gebied overspoelden, betekenden het begin van het einde van La Puda.
Een zichtbare ruïne?
Vandaag de dag is het gebouw verlaten, in puin en volledig gesloten voor het publiek, hoewel het van buitenaf nog steeds zichtbaar is. Het vervallen uiterlijk, met gebroken ramen, afbrokkelende trappen en muren die door de tijd zijn weggevreten, maken het een scène die een horrorfilm of een gotische roman waardig is.
En hoewel je er niet doorheen kunt, is het niet ongewoon om de hekken open te vinden en bezoekers van het verlaten gebouw rond te zien dwalen tussen de ruïnes. Uiteraard raden we aan om heel voorzichtig te zijn, want het is een zeer gevaarlijke ruïne.
Om geen risico’s te nemen kun je het benaderen vanaf de weg C-55 of vanaf de weg die het klooster van Montserrat verbindt met de stad Monistrol. Het is de moeite waard om even stil te staan bij wat het was en wat er nog van over is, gehuld in die lucht van zwavelachtige melancholie die alleen een plek als deze kan bieden.