De kans is groot dat als je dit leest tijdens een pauze op je werk of net nadat je je slopende 8-urige werkdag hebt afgerond. Het is ook heel waarschijnlijk dat je al een handvol keer langs de Drie Schoorstenen van Paralelo bent gekomen , die fabrieksgetuigenis die de laan bij de haven heeft.
Wat je misschien minder goed weet, is dat jouw werkdag en die schoorstenen nauw met elkaar verbonden zijn, en dat als er 106 jaar geleden niet op die plek een staking was begonnen, je veel meer uren over zou hebben dan nu om je werk voorgoed af te maken.
Het is toeval dat de eerste verkorting van de werkdag in 40 jaar samenvalt met de 106e verjaardag van La Canadenca, de staking die meer dan een eeuw geleden in Barcelona begon en leidde tot de mythische 8-urige werkdag die nu, 106 jaar later, voor het eerst is verkort.
Het was in 1919 dat de staking van La Canadenca begon, de staking die ertoe leidde dat de 8-urige werkdag voor het eerst in de wereld werd ingevoerd en die Barcelona markeerde met een felrode stip in de geschiedenis van de arbeidersstrijd.
De staking in Barcelona die de wereld veranderde
De staking van La Canadenca vond plaats in 1919, maar vindt zijn oorsprong in de grote historische gebeurtenissen die Europa de afgelopen jaren had meegemaakt. De 1e Wereldoorlog had de Europese en Catalaanse economie in puin gelegd en de arbeidersbevolking leed onder de gevolgen, terwijl ze steeds meer gepolitiseerd werd dankzij gebeurtenissen als de Russische Revolutie van 1917 en de verspreiding van arbeidersbewegingen door heel industrieel Europa.
In die tijd werkten arbeiders letterlijk van zonsopgang tot zonsondergang, met dagen van 10-16 uur, 6-daagse werkweken en uitbuiting van kinderen volkomen genormaliseerd. Als we daar de verarming van hun lonen als gevolg van de Europese economische crisis aan toevoegen, was een staking onvermijdelijk.
https://twitter.com/CatalunyaColor/status/1622141803108470784?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1622141803108470784%7Ctwgr%5E76f3d15f5ec1eea0f4babcb43fef83e7bcf2329d%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.totbarcelona.cat%2Fcultura-i-oci%2Faniversari-vaga-historica-barcelona-canadenca-310176%2F
In deze context wilde het bedrijf Riegos y Fuerza del Ebro, een dochteronderneming van Light and Power in Barcelona, bijgenaamd La Canadenca naar de oorsprong van het bedrijf (en gevestigd in Barcelona in de Drie Schoorstenen), de lonen van zijn werknemers verlagen.
Het bedrijf, een van de belangrijkste leveranciers van elektriciteit in de stad, berekende de gevolgen van de maatregel niet en lokte een arbeidersstaking uit die meer dan een maand duurde en uiteindelijk een van de belangrijkste arbeidersoverwinningen uit de geschiedenis opleverde.
Arbeiders tegen het leger
https://twitter.com/historiesdebcn/status/1622202128260382720
De escalatie van de spanning tussen het bedrijf en de arbeiders begon met een paar ontslagen, daarna honderd en uiteindelijk met een staking die 70% van de industriële activiteit in de stad lamlegde.
Op 5 februari 1919 kondigde de CNT een staking af, die bedrijven trof waarin La Canadenca een belang had(Catalana de Gas, Ferrocarril de Sarrià a Barcelona en Societat General d’Aigües) en die een algemeen tekort aan voorzieningen veroorzaakte in de stad, waar burgers hun toevlucht moesten nemen tot schaarse kolen om het gebrek aan elektriciteit te compenseren.
De regering van haar kant riep de staat van oorlog uit, stuurde het leger naar Barcelona en gewapende burgers (de sometents) om in de stad te patrouilleren en nam uiteindelijk meer dan 3000 stakers gevangen. Onder hen was Salvador Seguí, El Noi del Sucre, een van de meest prominente figuren van het Spaanse arbeidersbeweging, die een paar jaar later, in 1923, werd vermoord door de schutters van de bazen op de plek waar nu de Rambla del Raval staat.
https://twitter.com/CatalunyaColor/status/1622141811627016192
De kracht van de protesten en de harde repressie deden de regering vrezen dat de staking zich zou uitbreiden naar andere gebieden. Dus, na meer dan 40 dagen van staking, werden er op 15 en 16 maart verschillende bijeenkomsten gehouden tussen het stakingscomité en de autoriteiten om het protest te beëindigen.
Het uiteindelijke akkoord omvatte de vrijlating van de gevangenen, de overname van de stakers zonder represailles, een loonsverhoging en de invoering van de 8-urige werkdag. De arbeiders keurden het akkoord goed tijdens een bijeenkomst met 25.000 mensen in Las Arenas onder leiding van Salvador Seguí, waarmee ze een belangrijke verandering van de werkdag accepteerden die tot op de dag van vandaag voortduurt en die, meer dan honderd jaar later, nog steeds hetzelfde is. Misschien is het tijd voor een nieuwe verandering?