Er was een tijd dat de Gotische wijk het centrum van de stad was. Van het stadhuis tot de Rambla was de wijk het officiële en symbolische centrum van de stad. Na het zakendoen en rondslenteren werd er altijd gegeten en van de Agut d’Avinyó tot Can Culleretes, langs Los Caracoles, Casa Leopoldo, el Set Portes of els Quatre Gats (sommige gesloten, andere open en weer andere verkocht aan het toerisme), was Ciutat Vella ook het gastronomische centrum van de stad.
Met de verkoop van het centrum aan het toerisme is dit verloren gegaan, maar zoals alle sociale en stedelijke fenomenen heen en weer gaan, opent een nieuwe stroom restauranthouders nu restaurants die de aandacht trekken, niet alleen vanwege de goedheid van hun eten, maar ook vanwege hun inspanningen om authentiek Catalaans eten te bereiden in een stadscentrum dat niet langer erg Catalaans is. Eerst was het La Sosenga, toen Xeixa en nu La Palma de Bellafilla, een restaurant verscholen in de straten achter het stadhuis dat nu al een van de beste Catalaanse restaurants in Barcelona is.
Dat komt omdat het iets heel goed doet wat heel eenvoudig lijkt maar heel moeilijk is: het traditionele Catalaanse receptenboek herstellen. Maar niet degene die iedereen terugvindt, de kroket, cap i pota en cannelloni combo, maar degene die vraagt om onderzoek en creativiteit: van oorsnacks of cervellets de xai a la romana tot sardientjes met druiven die ons met nostalgie doen terugdenken of stoofschotels zoals kikkererwten met mosselen.
Ze zijn allemaal voortreffelijk omdat ze worden geleid door Jordi Parramon, een chef-kok met het uiterlijk van een herder met weinig woorden maar de zachte stem en het gesprek van wat hij is, een gepassioneerde kok die een referentie is voor degenen die het weten (en de architect van een van de historische restaurants van Barcelona), en die hier alles bereidt, zelfs zijn eigen azijnen, om zijn gerechten een onderscheidend tintje te geven, altijd met het idee om ze te baseren op Catalaanse recepten, maar ze met respect te verlichten of te verheffen.
Dit is de oorsprong van het dessert Pijama, een historisch Catalaans dessert dat vijf elementen verenigt (room, vla, perzik, ijs…) en dat ze hier één voor één met de hand maken, van het ijs tot de vla. Het is zelden de moeite waard om een restaurant alleen voor het dessert te bezoeken, maar dat is hier wel het geval.
Het hele menu is verleidelijk, dus een reis naar de Barri Gòtic om jezelf te verliezen in de steegjes en La Palma te vinden is weer synoniem aan lekker eten in het centrum. Als er geen plaats is, kun je naar Bodega La Palma gaan, een historische naburige bodega die ook erg goed kookt en die verantwoordelijk is geweest voor het overnemen van het pand waar vroeger de mythische Bar del Pla was en het heeft omgetoverd tot La Palma onder leiding van Parramon, de chef-kok die, zoals ik al zei, de levende geschiedenis van het eten in ons land is. Een luxe van een plek.
📍C/ de Bellafila, 5, Ciutat Vella, 08002 Barcelona
💸30-50€